​Czy Appenzeller Sennenhund nadaje się do domu z dziećmi?

W tej części, pogrążymy się w charakterze i zachowaniu Appenzellera, aby dać rodzicom narzędzia niezbędne do podjęcia tej ważnej decyzji.

Appenzeller Sennenhund, znany również jako Appenzeller, wywodzi się ze Szwajcarii i jest jednym z czterech typów szwajcarskich psów pasterskich. Są to psy aktywne, bystre i niezależne, które zostały wyhodowane do pracy z bydłem, co oznacza, że posiadają silne instynkty i wielką energię. Cechy te mogą być wspaniałe, ale wymagają zrozumienia, aby w pełni docenić to, co Appenzeller może zaoferować rodzinie z dziećmi.

Po pierwsze, zacznę od zalet. Appenzellery są znane z wyjątkowej lojalności wobec swojej rodziny. Mają naturalną tendencję do ochrony "swoich ludzi", co oznacza,

że z czasem stają się niesamowicie oddane swoim młodym towarzyszom. Ich energia i wesołość sprawiają, że mogą być znakomitymi partnerami do zabawy, wspierając dzieci w aktywnym trybie życia. Ponadto, inteligencja tej rasy sprawia, że szybko uczą się nowych komend i zasad, co może uczynić szkolenie przyjemnym doświadczeniem dla całej rodziny.

Jednak energia i inteligencja Appenzellera wymagają zaangażowania. Psy te najlepiej czują się w aktywnym domu, gdzie są regularnie angażowane w ćwiczenia umysłu

i ciała. W przeciwnym razie mogą stać się znudzone i niszczyć rzeczy w domu, co jest normalnym zachowaniem dla psa pasterskiego pozbawionego zadania. To oznacza, że wspólne spacery, zabawy w aportowanie, czy treningi posłuszeństwa są nie tylko wskazane, ale wręcz niezbędne dla ich dobrostanu.

Kiedy mówimy o interakcjach dzieci z psami, kluczowym słowem jest "nadzór". Mimo naturalnej łagodności i wytrzymałości Appenzellera, ważne jest, aby nauczyć dzieci odpowiedniego obchodzenia się z psem, w tym szacunku dla jego przestrzeni i potrzeb. Szczęśliwy Appenzeller wychowany wśród dzieci nauczy się je tolerować i chronić, jednak nie wolno pozostawiać dzieci samych z jakimkolwiek psem, niezależnie od rasy.

Rodzice powinni również nauczyć swoje dzieci, jak czytać podstawowe sygnały wysyłane przez psa, takie jak machanie ogonem, opuszczanie uszu, czy sztywnienie ciała.

To zapobiegnie nieporozumieniom i potencjalnym problemom. Appenzeller Sennenhund ma tendencję do bycia pewnym siebie i nieco upartym, co w połączeniu

z dziecięcą zwinnością może prowadzić do nieoczekiwanych zdarzeń. Szczęście dla każdego rodzica, Appenzellery uwielbiają wyzwania i z reguły są bardzo chętne do nauki.

​Podsumowując, Appenzeller Sennenhund może być doskonałym towarzyszem dla dzieci, pod warunkiem, że rodzina ma odpowiednio dużo czasu i energii na zaspokojenie jego potrzeb fizycznych i psychicznych. W rodzinie, która ceni aktywność na świeżym powietrzu, zdecydowanie i konsekwentnie podchodzi do szkolenia oraz zapewnia odpowiednią dawkę miłości i uwagi, Appenzeller będzie kwitnął, a przy okazji wniesie w życie swoich ludzkich braci i sióstr mnóstwo radości, ucząc ich odpowiedzialności oraz dając im bezwarunkową miłość i towarzystwo.